zondag 20 mei 2012

Cowl neck dress nr 2: de huisvrouw/monnik

Wel, zoals ik zei wilde ik dat kleedje nog wel eens maken, had het patroon voor maatje 3jaar al liggen. En in mijn stoffenvoorraad vond ik ook een stofje dat wat luchtiger was en dus nog wel geschikt leek voor iets warmer weer.

Ik gebruikte mijn patroongewichtjes zowel voor het overtekenen van het patroon op patroonpapier, als voor het snijden van mijn stof. Jaja, snijden dus hé. Op het stoffenspektakel kocht ik zo'n rolmesje, en ik kreeg van *Sam een snijmat een tijdje geleden.

Ik had al wel een paar keer met mijn liniaal rechte lijnen gesneden, maar deze keer sneed ik gewoon helemaal rond de patroonstukken - en dat ging echt super, super vlot!! Geweldig gewoon, ik ben zo'n ramp als het op knippen aankomt... recht knippen kan ik niet en krom knippen eigenlijk ook niet zoals het moet :o) en als je al begint met verhakkelde stofranden is het nogal moeilijk om mooi egaal recht te stikken en zo...

Maar dat mesje... een zaligheid. Zeker de dunne tricot die ik deze keer gebruikte - ik weet zeker dat ik nogal gevloekt zou hebben als ik dat met de schaar had moeten doen...
En met die gewichtjes hoefde ik mijn patroon ook niet op de stof te spelden, iets waar ik ook niet zo goed in ben... ofwel scheur ik mijn patroon, ofwel trek ik aan de stof... maar daar had ik deze keer dus geen last van!

Nog eens een héél dikke merci *Sam voor de snijmat!



Hier nog een foto'tje van het afgewerkte nog om te zomen jurkje
(misschien maak ik de mouwen nog korter) ...


Dit was een heel goedkoop stofje (ook van de Stoffenkraam geloof ik), als ik mij niet vergis mijn eerste tricot-aankoop en vooral bedoeld om te oefenen (ook wel érg roze, hihi) - ik dacht er een rokje van te maken oorspronkelijk maar toen diende dit project zich aan... 
Het is heel zacht, dunne en soepele tricot. Maar het ging eigenlijk heel vlot om die te stikken (wat ik wel altijd heb: als ik vlak tegen de rand begin te stikken, zuigt mijn machien de stof gegarandeerd op... maar goed, ik begin nu gewoon altijd wat verder van de rand). 

Ik ben toch niet helemaal overtuigd van het patroontje. 
In maatje 3jaar past het wel beter (het armsgat zou wel kleiner mogen, misschien dat ik dat probeer aan te passen als ik het nog eens zou maken), maar het heeft zo een beetje een euh, monnikspij-effect vond ik opeens?! (ja lap, tijdens het googlen naar een goeie afbeelding, bleek de Engelse term voor monnikspij dan ook "cowl" te zijn, dus misschien is dat de bedoeling)
En in dit stofje vind ik het tegelijk ook iets heel huisvrouw-achtigs hebben (op zich niks mis mee maar voor een 3-jarige dan weer niet zo toepasselijk). 

Gelukkig is de 3-jarige van dienst minder kritisch ingesteld :-)



zaterdag 19 mei 2012

Cowl neck dress

Een hele tijd terug kocht ik bij de Stoffenkraam een lading nicky velours. Een lading, ja... blijkbaar bestelde ik per ongeluk het dubbele van wat ik eigenlijk wou en zat dus met twee meter paars gestreepte nicky velours. En eigenlijk wist ik niet direct wat er mee aan te vangen...

Ik maakte er de vorige dagen een jurkje mee naar dit patroon van Heidi & Finn.

Wat stoffen kiezen betreft heb ik nog wel veel te leren. Ik vind het echt zo moeilijk om in te schatten welke stof een leuk resultaat zal geven voor welk project. Ik draag zelf ook vooral effen, donkere kleren... kortom, ik heb gewoon geen ervaring met kleuren en prints :-)

Ik vind dat dit jurkje nogal een sorcerer's apprentice- gehalte heeft, zeker in dit stofje (misschien ook wel omdat het te groot is).

De onderkant en de mouwen moeten nog omgestikt worden, maar zoals gewoonlijk (of toch bijna) was mijn dochter meteen dol op wat ik voor haar had gemaakt. Ik liet haar het kleedje eventjes passen en ze wilde het niet meer uitdoen...

Ze had wel meer zin in rondrennen dan in model spelen ;-)

Ze wordt vier in augustus, dus maakte ik maat 4y (ik vind die leeftijd-aanduidingen niet zo handig... de ene vierjarige is niet even groot als de andere? Ze draagt een 92-98 nu, ongeveer)

Zoals je kan zien is het kleedje nog een pak te groot (de mouwen kan ik inkorten natuurlijk en met het bindlintje vast zie je niet dat het veel te breed is) maar zo kan het volgende winter dienen hé.
Ik heb intussen het patroon nog eens uitgeknipt in een maatje 3y. Ik dacht het nog eens te maken in een luchtiger stofje maar met die col en lange mouwen is het natuurlijk niet echt een zomers modelletje. Nog even over nadenken dus. Misschien met korte mouwen...


vrijdag 18 mei 2012

Gewichtjes

Ik zag ze hier, hier en natuurlijk ook hier. Ik haalde mijn stofrestendoos boven - die vreemd genoeg (gezien het toch nog wel beperkt aantal naaisels op mijn palmares) al bomvol zit, en maakte dus enkele patroongewichtjes.
Ik stikte ze rondom nog eens door, en brak verdorie een naald op een rijstkorrel... 
Drie "kussentjes" werden gevuld met rijst en toen die op was, maakte ik er nog eentje gevuld met linzen. De linzen waren iets makkelijker om te topstitchen trouwens :-)

De dochter was er meteen dol op, op die mini-kussentjes. Ik moest ze dan ook gaan zoeken om er een foto van te kunnen maken. Ze bleken in ons bed te liggen onder mijn hoofdkussen.

Heb ze intussen ook al gebruikt, echt superhandig! Waarschijnlijk maak ik er nog wel eens een paar extra.


woensdag 16 mei 2012

Brownies!

Op "algemene" aanvraag deel ik hier het brownie-recept dat ik gebruikte voor de meet&greet bij Schoten Stikt.
Ik kreeg het recept van mijn tante.

Ingrediënten:
375g zachte boter
375g pure chocolade van goede kwaliteit
6 eieren
1 eetlepel vanille-extract
500g fijne kristalsuiker
225g gewone bloem
1 theelepel zout
300g gehakte noten

Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°

Laat de boter en de chocolade smelten in een pan met dikke bodem, op een laag vuur.
Klop in een kom de eieren met de suiker en de vanille.
Meng het zout met de bloem.
Laat het chocolademengels iets afkoelen en klop het door het ei-suikermengsel.
Klop er de noten door en de bloem tot je een glad beslag hebt, en doe dat in de bakvorm.

Zet 25 minuten in de oven. De brownie is klaar wanneer de bovenkant tot bleekbruin is gedroogd, maar in het midden nog donker, zoet en klef is.

Let op: controleer af en toe naar het einde van de baktijd. Die kan wat verschillen van oven tot oven, en het verschil tussen lekker kleffe brownies en droge brownies is maar een paar minuten. Bovendien garen ze nog wat verder tijdens het afkoelen.


Voila, nog enkele bedenkingen van mij zelf:

Ik heb geen vanille-extract in huis, dus dat liet ik gewoon weg.

Voor de noten gebruikte ik (extra tip van m'n tante) de ongezouten cashewnoten uit de Hema. Maar je kan naar eigen smaak kiezen natuurlijk :-)

Ik deelde, toen ik het recept voor het eerst maakte, de hoeveelheden door drie (want ik had maar 100g noten in huis) en dat was voldoende voor een ronde bakvorm van ongeveer 23cm doorsnede. Ik gebruikte zo'n siliconen bakvorm, had die nog extra beboterd en de brownie ging daar heel makkelijk uit.

Voor de meet&greet maakte ik de volledige hoeveelheden, daar kon ik een groot bakblik mee vullen - toch wel 30cm x 40cm ongeveer. Véél brownies ;-) Deze bakvorm was van metaal, ik had hem bekleed met bakpapier maar hier bleef alles wel veel meer aan plakken. In die grote hoeveelheid vond ik het ook wel moeilijker om te weten wanneer de brownie gaar was - in het midden was hij echt nog niet gaar terwijl de randen al redelijk droog waren.
Je ziet dat ik ontelbare keren met een mes de brownie geprikt heb om te zien of hij gaar genoeg was. Letterlijk al onze messen moest ik achteraf afwassen, hihi.

Het is echt een heel makkelijk en snel recept (en ik ben allesbehalve een keukenprinses!). Veel plezier & smakelijk ;-)

dinsdag 15 mei 2012

Zelfgemaakte cadeautjes

Ik gaf mijn allereerste* zelfgemaakte cadeautjes! (wel twee keer hetzelfde maar goed ;-) )
Zoals ik al zei, had de man-des-huizes laten vallen dat hij zo'n kaartenmapje wel handig vond.
Maar wat nog handiger was: hij zei dat 2 dagen voor zijn verjaardag, dus de wanhopige wat moet ik nu weer kopen -zoektocht was al gedeeltelijk ten einde voor ze begonnen was (ik ben een uitsteller, what can I say). Later op de dag vond ik nog wat Beef Jerky in de supermarkt, een favoriet van hem, maar duur en bijgevolg een zeldzame traktatie, en voilà, een geslaagd cadeau ;-)










Omdat ik niet goed kon kiezen (aargh), maakte ik twee versies. Hij koos uiteindelijk de versie met de grijze flapjes (op de foto dus die zonder kaartje in).

Ik leerde uit mijn fouten van het eerste kaartenmapje en stikte dichter tegen de rand, en er passen nu perfect kaarten in.

De knoopsluiting liet ik weg, ik vermoedde dat de bestemmeling die toch overbodig zou vinden. Hij steekt het gewoon in zijn broekzak dus dat blijft vanzelf wel dichtgeplooid.

(stofjes van de Ikea - het grijze stofje is de rand (zonder bladmotief dus) van een rest Stockholm stof)


En afgelopen weekend mochten we naar een communiefeest. Het dochtertje van een nicht deed haar eerste communie. Omdat ze aan het sparen is voor vanalles (fototoestel, bureautje, ...) gaf ik gewoon geld, dat ik mee in de envelop van het kaartje wou steken. Op het allerlaatste moment, in de auto al namelijk, besloot ik het eerste kaartenmapje te gebruiken om de centen toch wat te in te pakken. Ik had het in mijn handtas zitten met een paar klantenkaarten in, maar het roze, bloemige stofje leek me opeens ideaal voor een meisje van haar leeftijd. En ik had de indruk dat ze het wel leuk vond :-)

* dat blijkt helemaal niet te kloppen! Ik gaf ook al Creatinneling-tassen aan mijn schoonfamilie!! Was ik eventjes vergeten :-) geen idee waarom ik er nu opeens out of the blue wel aan dacht...

maandag 14 mei 2012

Binnenkijken

Een tijd geleden zag ik een oproep om eens foto's te posten van onze "werkplek" . Nu had ik heel lang helemaal niet echt een werkplek, ik naaide gewoon aan de livingtafel en al mijn gerief lag zo wat verspreid over verschillende kasten.

Toen we verhuisden, stak ik al mijn stofjes mooi bijeen in een oude kleerkast. Maar ik had nog steeds geen naaitafeltje. Na véél nadenken over wat nu de beste (en plaatsbesparende) oplossing zou zijn, hakte ik de knoop door en kocht een bureau om aan te naaien. Met een beetje hulp van een toevallige passant, kreeg ik de dozen in de auto :-)

De oude kleerkast bevat nu weer kleren, want aan het bureautje is ook bergruimte zodat ik (bijna) al mijn spullen nu bij elkaar heb! Ik ben er superblij mee!

En daarom (en vooral ook omdat ik het heel leuk vind om zo eens bij anderen te mogen binnenkijken)  een blik op mijn nieuwe naaihoekje!


Blijkbaar niet de scherpste foto helaas... maar het geeft een beetje een beeld hé. 
Onze gang is nogal groot, en na (nogmaals) veel wikken en wegen - ik dacht ook nog aan de slaapkamer of de living - besloot ik daar een hoekje van in te nemen. 

In de groene bakken bovenop zit kussenvulling, en "works in progress" oftewel niet-afgewerkte naaisels (oeps). 

In de vier bovenste vakken zitten mijn stoffen: ribfluweel, katoen, canvas en tricots.
Onderaan: een doos met allerlei andere stoffen (tule en fleece), een doos stofresten (die al uitpuilt), wat toile ciree waar ik totaal nog geen bestemming voor heb (ik wacht op de toile-ciree thema-avond van Schoten Stikt) en nog wat naaispullen allerhande.
Het enige waar ik nog een plekje voor moet zoeken zijn mijn patronen, dat komt dus nog wel.

Iemand zin om ook eens te laten binnenkijken? :-)